Δεν είμαστε πια στην τάξη. Αφήσαμε τα μολύβια. Ευκαιρία να χορέψουν τα ποντίκια!:D

Πέμπτη 1 Αυγούστου 2013

επιπλέουσα βοήθεια!

Καλό το δροσερό νεράκι για κολύμπι! Σκέτη απόλαυση στη διάρκεια του καλοκαιριού. Τι γίνεται όμως αν δεν τα καταφέρνει κανείς τόσο καλά να επιπλεύσει;Για να μη στερηθεί τη δροσιά του νερού, μπορεί να χρησιμοποιήσει μια συσκευή επίπλευσης,όπως το σωσίβιο.
Στα πολύ παλιά χρόνια, που το νερό αποτελούσε φράγμα για τα ταξίδια του πρωτόγονου ανθρώπου, άρχισαν να εμφανίζονται οι πρώτες ατομικές συσκευές επίπλευσης. Οι εφευρετικοί πρόγονοί μας, αφού είχαν παρατηρήσει τις ιδιότητες διαφόρων αντικειμένων, φαίνεται πως περνούσαν τα ποτάμια γαντζωμένοι πάνω σε κούφιες νεροκολοκύθες ή δέρματα ζώων φουσκωμένα σαν ασκιά.
Η παρατήρηση οδήγησε στην επιλογή του φελλού ως υλικού που μπορούσε να υποστηρίξει την πλεύση.Αυτοσχέδιες ζώνες και γιλέκα κατασκευασμένα από ενωμένα κομμάτια φελλού, έδιναν την απαραίτητη βοήθεια σε όποιον είχε λόγο να χρησιμοποιεί βοήθημα επίπλευσης, κυρίως ψαράδες που ήταν εκτεθειμένοι σε συνθήκες που προκαλούσαν συχνά ανεπιθύμητη έκθεση στο νερό.
Στο πρόβλημα της επίπλευσης δεν θα μπορούσε να μείνει απαθής ο πολυπράγμων Λεονάρντο Ντα Βίντσι. Αυτός λοιπόν, όταν δεν ζωγράφιζε τη Μόνα Λίζα, έκανε εκατοντάδες σχέδια για μηχανές και μηχανισμούς που θα διευκόλυναν τον άνθρωπο να κατακτήσει στεριά, θάλασσα και αέρα. Σχεδίασε λοιπόν ένα ατομικό σωσίβιο,που μοιάζει αρκετά με τα σημερινά (σκίτσο του μπορείτε να δείτε εδώ, ενώ ένα μοντέλο φτιαγμένο με βάση το σχέδιό του στην εικόνα που ακολουθεί).
Ενώ οι Νορβηγοί ψαράδες φαίνεται πως χρησιμοποιούσαν από παλιά σωσίβια γιλέκα με ενσωματωμένα κομμάτια φελλού ή ξύλου,μόλις μετά το 1800 το θέμα της ύπαρξης βοηθημάτων πλεύσης για τους επιβαίνοντες σε πλοία άρχισε να απασχολεί τους αρμόδιους. Το βρετανικό ναυτικό άρχισε από το 1855 να χρησιμοποιεί στα πλοία έναν τύπο στρογγυλού σωσίβιου που εφηύρε ο Thomas Kisbee και ένα γιλέκο που εφηύρε ο Captain Ward.
Ο φελλός αργότερα αντικαταστάθηκε από ίνες του δέντρου kapok και μετά με κάποιο είδος αφρού,ενώ το πρώτο βοήθημα πλεύσης που φούσκωνε ήταν ένα γιλέκο με την ονομασία Mae west (από το όνομα μιας δημοφιλούς σταρ της εποχής),που εφευρέθηκε το 1928 από τον Peter Markus.
 
Μετά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο τα σωσίβια και τα άλλα βοηθήματα πλεύσης άρχισαν να μπαίνουν και στο χώρο των σπορ και της αναψυχής. Έτσι δημιουργήθηκε μια τεράστια ποικιλία από φουσκωτά, σπογγώδη ή άλλου τύπου αντικείμενα, που χρησιμοποιούνται σε διάφορες περιπτώσεις.
Ένα βοήθημα πλεύσης μπορεί να είναι απαραίτητο,χρήσιμο ή διασκεδαστικό. Σε κάθε περίπτωση όμως, δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι είναι απλώς ένα βοήθημα. Η καλύτερη ασφάλεια είναι να ξέρουμε κι εμείς κολύμπι, γιατί ..."Συν Αθηνά και χείρα κίνει!"

πηγές:
http://en.wikipedia.org/wiki/Personal_flotation_devices
http://traveltips.usatoday.com/history-life-preservers-21951.html
εικόνες:
3.http://commons.wikimedia.org/wiki/File:PSM_V31_D669_Cork_jacket_and_life_buoy.jpg
4.http://commons.wikimedia.org/wiki/File:Leonardo-Rettungsring.jpg
5.http://commons.wikimedia.org/wiki/File:Life_belt.jpg
6.http://en.wikipedia.org/wiki/File:Mae_West_life_preserver.jpg



Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Ό,τι πεις, μπορεί να χρησιμοποιηθεί εναντίον σου ...
όταν δε θα το περιμένεις...
Χιουμοράκι...