Τι κι αν είναι κανείς σε διακοπές; Πολλά μπορούν να πάνε στραβά. Και σύμφωνα με τον νόμο του Μέρφι, "ό,τι είναι να πάει στραβά, θα πάει".
Σκέφτηκα να εγκαινιάσω μια ενότητα στην οποία θα προσκαλέσω και τους αγαπητούς αναγνώστες να συνεισφέρουν με guest posts, με θέμα τα ευτράπελα των καλοκαιρινών ταξιδιών και διακοπών. Κι αρχίζω εγώ.
Στα παλιά χρόνια(προ κρίσης) κλείνω που λέτε ταξίδι στη γειτονική και συμπαθέστατη Βουλγαρία. Προορισμός η Χρυσή Αμμουδιά, στα παράλια της Μαύρης θάλασσας, Πολυτελές θέρετρο, κοντά στην αρχαία Μεσημβρία και Σωζόπολη, γεμάτο υπερπολυτελή ξενοδοχεία, που απευθύνονταν αποκλειστικά στους ξένους, αφού για τους ντόπιους ήταν απλησίαστα.
Για ευνόητους λόγους δεν αναφέρω το όνομα του ξενοδοχείου, αλλά έχω να πω ότι ήταν το πιο πολυτελές κατάλυμα που έμεινα ποτέ, καθώς δε συνηθίζω αυτό το είδος των διακοπών. Απ' όλα είχε ο μπαξές:πισίνα, σπα, κλαμπ και όλα τα σχετικά. Τα δωμάτια διακοσμημένα με χλιδή, λίγο αμφίβολης αισθητικής για το γούστο μου, αλλά με όλες τις ανέσεις.
Και κάποιο βράδυ παρατηρώ λίγη υγρασία στην ψευδοροφή του δωματίου κοντά στο μπάνιο. Δε δίνω πολλή σημασία, αφού δεν επρόκειτο να μείνω και πολλές μέρες. Άλλωστε το πρόγραμμα περιλάμβανε πιο πολύ εκδρομές σε κοντινούς προορισμούς.
Θα ήταν περασμένες τέσσερις μετά τα μεσάνυχτα, όταν καθώς κοιμόμαστε ακούγεται ένας ξαφνικός θόρυβος από κάτι που πέφτει. Τρομάξαμε φυσικά, αλλά μέσα στο ημίφως προλαβαίνουμε να αντιληφθούμε ότι έχει ξεκολλήσει(;) το ξύλινο διακοσμητικό περβάζι από το ταβάνι κι έχει πέσει ευτυχώς στην απέναντι πλευρά του κρεβατιού. Σηκωνόμαστε , πάμε ν' ανάψουμε το φως που ήταν δίπλα στο μπάνιο, και (ω, του θαύματος!) κάνει ένα τσακ και μένουμε στο σκοτάδι!
Τότε αρχίζει το καλύτερο! Για την ιστορία να πω ότι η μόνη λέξη που ήξερα στα βουλγάρικα ήταν
води,δηλαδή νερό. Έχετε δοκιμάσει να συνεννοηθείτε με άτομο που μιλά άλλη γλώσσα από σας, σε μια τρίτη γλώσσα, που μιλάτε και οι δυο απλώς ανεκτά;
Προσπαθώ λοιπόν να εξηγήσω στους διανυκτερεύοντες ρεσεψιονίστ τι έχει συμβεί, στα αγγλικά. Εξηγώ η καημένη ότι έχει πέσει το περβάζι (αμφιβάλλω αν είπα ή αν κατάλαβαν ακριβώς αυτό ) ,αλλά κυρίως ότι χρειάζομαι ηλεκτρολόγο για να δει τι γίνεται με το φως. Επισημαίνω το θέμα της υγρασίας στο ταβάνι και ότι μάλλον κάτι επικίνδυνο συμβαίνει με τα ηλεκτρολογικά. Μου λένε ότι θα ξυπνήσουν τον συντηρητή.
Σε κανένα μισάωρο έρχεται ο αγουροξυπνημένος συντηρητής. Εκεί να δείτε μεγαλείο συνεννόησης! Μαστορεύει κάτι,έρχεται το φως, του λέω για τη διαρροή στο ταβάνι και του εξηγώ ότι φοβάμαι πως σχετίζεται με τη διακοπή και μην πάθω καμιά ηλεκτροπληξία στο άνθος της ηλικίας μου... αλλά δυστυχώς, το λεξιλόγιό του στα αγγλικά περιορίζεται στο "no problem" (μεταξύ μας μπορεί και να 'λεγε κάτι σαν "νέμα-προμπλέμα") και αποχωρεί.
Τα 'χω πάρει κανονικά στο κρανίο με την κατάσταση και πάω ξανά κάτω να διαμαρτυρηθώ. Σε άπταιστα αγγλικά με ελληνική σύνταξη και αρκετό attitude τους ζητώ να μου αλλάξουν δωμάτιο, αφού το πολυτελές ξενοδοχείο τους είναι "gia ta baza", για να πάρω την φιλοσοφημένη απάντηση "shit happens"!
Κάπου εκεί καταλαβαίνω τη ματαιότητα του εγχειρήματος και υποχωρώ προς το πολυτελές σαλόνι να πιω έναν πολύ πρωινό καφέ. Και ούτε που τον κέρασαν!
*Περιμένω τις δικές σας ιστορίες στο μέιλ για δημοσίευση.
