Δεν είμαστε πια στην τάξη. Αφήσαμε τα μολύβια. Ευκαιρία να χορέψουν τα ποντίκια!:D

Τετάρτη 27 Ιουνίου 2012

ήταν κάτι νύχτες με φεγγάρι...

...μες στα θερινά τα σινεμά...
Μου στοίχισε που έκλεισε ο μοναδικός θερινός κινηματογράφος στον τόπο μου...
Θύμα κι αυτός των πολυτελών κλιματιζόμενων αιθουσών προβολής!
Καλός ο κλιματισμός, δε λέω,αλλά ο θερινός κινηματογράφος είναι κάτι διαφορετικό.
Δεν έχει σημασία αν έχεις ξαναδεί την ταινία. Μερικές φορές δεν έχει καν σημασία τι παίζει! Πηγαίνεις με την παρέα σου σ'έναν ωραίο, περιποιημένο κήπο, κάτω από το φως των αστεριών, συναντάς κι άλλους σινεφίλ γνωστούς, ανταλλάσσεις μερικές κουβέντες και μετά αφήνεσαι στη μαγεία της ταινίας...
Όταν η ταινία τελειώνει αφήνοντάς σε συγκινημένο, χαρούμενο ή προβληματισμένο, μεταφέρεις την κουβέντα σε κάποιο κοντινό μπαράκι ή γυρνάς με τα πόδια στο σπίτι, μόνο και μόνο για να παρατείνεις την παραμονή σου έξω στην ομορφιά της βραδιάς...
Αχ,μελαγχόλησα!




4 σχόλια:

  1. Θερινό σινεμά με ποπ κορν και μπυρίτσα το καλυτερό μου! Με ασπρόμαυρες ταινίες όπως η Καζαμπλάνκα ή των αδελφών Μαρξ. Αν έχει και πανσέληνο... απλώς τέλεια!

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Ό,τι πεις, μπορεί να χρησιμοποιηθεί εναντίον σου ...
όταν δε θα το περιμένεις...
Χιουμοράκι...