Δεν είμαστε πια στην τάξη. Αφήσαμε τα μολύβια. Ευκαιρία να χορέψουν τα ποντίκια!:D

Σάββατο 30 Ιουνίου 2012

ηλιομαγειρέματα!

Μήπως το παρακάνατε με το delivery και έχει γεμίσει το σπίτι με άδεια κουτιά πίτσας; (αχ, ας όψεται το Euro!)
Μήπως επίσης έχετε ξοδευτεί μ'αυτή την ιστορία και θέλετε να κάνετε και λίγη οικονομία; (ούτε νικήσαμε ούτε μας έμειναν euro!)
Μη φοβάστε, σας έχω τη λύση: σήμερα θα μαγειρέψουμε χωρίς ρεύμα, με το ηλιακό φουρνάκι που θα κατασκευάσουμε, αξιοποιώντας τα άδεια κουτιά πίτσας.
Προτεινόμενη συνταγή για αρχή: αυγά μάτια για ευκολία.
Αργότερα, βλέπουμε...
Καλή επιτυχία!




Παρασκευή 29 Ιουνίου 2012

η τέχνη της χαλάρωσης...

Πόσο χαλαροί είστε τώρα στις διακοπές;
Μήπως δεν μπορείτε να χαλαρώσετε ούτε για δυο λεπτά;
Κάντε το τεστάκι...Ανοίξτε τα ηχεία, κάντε κλικ στην εικόνα και ...μην αγγίξετε τίποτε για δύο ολόκληρα λεπτά! Εύκολο λέτε;Χμ...

πηγές:http://www.donothingfor2minutes.com/
εικόνα:http://www.freedesign4.me/vectors/free-vector-water-wave/




Τετάρτη 27 Ιουνίου 2012

ήταν κάτι νύχτες με φεγγάρι...

...μες στα θερινά τα σινεμά...
Μου στοίχισε που έκλεισε ο μοναδικός θερινός κινηματογράφος στον τόπο μου...
Θύμα κι αυτός των πολυτελών κλιματιζόμενων αιθουσών προβολής!
Καλός ο κλιματισμός, δε λέω,αλλά ο θερινός κινηματογράφος είναι κάτι διαφορετικό.
Δεν έχει σημασία αν έχεις ξαναδεί την ταινία. Μερικές φορές δεν έχει καν σημασία τι παίζει! Πηγαίνεις με την παρέα σου σ'έναν ωραίο, περιποιημένο κήπο, κάτω από το φως των αστεριών, συναντάς κι άλλους σινεφίλ γνωστούς, ανταλλάσσεις μερικές κουβέντες και μετά αφήνεσαι στη μαγεία της ταινίας...
Όταν η ταινία τελειώνει αφήνοντάς σε συγκινημένο, χαρούμενο ή προβληματισμένο, μεταφέρεις την κουβέντα σε κάποιο κοντινό μπαράκι ή γυρνάς με τα πόδια στο σπίτι, μόνο και μόνο για να παρατείνεις την παραμονή σου έξω στην ομορφιά της βραδιάς...
Αχ,μελαγχόλησα!




Τρίτη 26 Ιουνίου 2012

φυγόκεντρος...

Πετσετούλα;
Μπα...δε χρειάζομαι!




όσα ακούει η ...ξαπλώστρα





Δευτέρα 25 Ιουνίου 2012

πειραματάκι...

Μήπως δοκιμάσατε την τύχη σας στο ψάρεμα και δεν τα πήγατε και τόσο καλά;
Μην το παίρνετε κατάκαρδα! Τα ψάρια είναι πολύ πονηρά. Συνέχεια σας ξεγελούν!
Να ένα ...πείραμα που το αποδεικνύει:
Τι θα χρειαστείτε
σημειωματάριο
μαρκαδόρους
χάρακα
ένα απλό ποτήρι χωρίς σχέδια,αρκετά πλατύ
νερό!

Εκτέλεση:
  • Πάρτε τους μαρκαδόρους και το σημειωματάριο.
  • Ζωγραφίστε ένα ψαράκι ...προφίλ.
  • Στηρίξτε το σημειωματάριο κάπου.
  • Γεμίστε το ποτήρι με νερό.
  • Τοποθετήστε το γεμάτο ποτήρι μπροστά από το σημειωματάριο, τουλάχιστον είκοσι εκατοστά μακριά (μετρήστε με το χάρακα).
  • Αχά! Τώρα εξηγούνται όλα! Ή μήπως όχι;




πέρσι,τέτοια μέρα...

Απίστευτο κι όμως αληθινό!
Παγκόσμια ημέρα συνάθροισης Στρουμφ!
Κλικ στην εικόνα για το βίντεο:





Κυριακή 24 Ιουνίου 2012

όμορφη μέρα!



Τίτλος τραγουδιού: 'Ομορφη μέρα
Ερμηνεία:Παυλίδης Παύλος & Β-movies
Στίχοι-σύνθεση: Παυλίδης Παύλος
Άλμπουμ: Αυτό το πλοίο που όλο φτάνει



δέκα πράγματα που έμαθα στην κατασκήνωση

Σαν παιδί κι εγώ,έκανα τη ...θητεία μου στην κατασκήνωση.Θέλετε να σας πω τι έμαθα όσο ήμουν εκεί;
Ο πλανήτης ανήκει στα έντομα! Όπου και να γυρίζεις τα βλέπεις. Νομίζεις πως εισβάλλουν στο χώρο σου;Μπα..Δικός τους είναι ο χώρος!

Μπορείς να ζήσεις και χωρίς τηλεόραση! Σοκαριστικό αλλά αληθινό.Αρκεί να έχεις κάτι καλύτερο να κάνεις!
 
Όπως στρώσεις, θα κοιμηθείς! Κυριολεκτικά. Και μεταφορικά... 
 
Αν κοιμηθείς νωρίς θα σηκωθείς νωρίς... Το είπε και ο Κηλαηδόνης!
 
Κανείς δε συμπαθεί τους γκρινιάρηδες.Όσο κι αν ...σου τη δίνει!
 
Οι ώρες κοινής ησυχίας για τα παιδιά είναι βασανιστήριο! Ευτυχώς δεν είναι πολλές.
 
Το φαγητό της μαμάς είναι πάντα το καλύτερο!Όταν σου λείψει, το νοσταλγείς.
 
Όσο πιο πολλά μυαλά μαζί, τόσο πιο πρωτότυπες ιδέες κατεβάζουν. Ειδικά αν πρόκειται για ...σκανταλιές!
 
 
Όλοι κρύβουν έναν καλλιτέχνη μέσα τους! Μερικοί βέβαια, τον κρύβουν καλύτερα...Όταν υπάρχει η ευκαιρία και τα μέσα, τα ταλέντα αποκαλύπτονται.

Με παρέα περνάς πιο ωραία!Πάντα!
 
πηγές εικόνων: http://cliparts101.com/free_clipart/33369/SLEEPY.aspx
http://www.phillipmartin.info/clipart/homepage.htm
http://smurfs.linkvier.com/2011/08/grouchy-smurf-profile-picture.html




Σάββατο 23 Ιουνίου 2012

σήμερα διαβάζουμε: "Η Αννούλα στην κατασκήνωση"


Τίτλος:"Η Αννούλα στην κατασκήνωση"
Συγγραφέας: Ροδούλα Σερδάρη-Παπαϊωάννου
Εικονογράφηση: Νίκη Λεωνίδου
Εκδόσεις: ΚΕΔΡΟΣ,σειρά Χρωματιστές Ιστορίες

Υπόθεση: Απρόθυμα η Αννούλα πηγαίνει για πρώτη φορά στην κατασκήνωση. Οι είκοσι μέρες που θα περάσει εκεί, θ' αλλάξουν για πάντα τον τρόπο με τον οποίο αλληλεπιδρά με την οικογένειά της και με τους άλλους.

Γιατί να το διαβάσετε:

Αν είστε παιδιά: Μια αυθεντική εμπειρία κατασκήνωσης έχει καταφέρει να δώσει η συγγραφέας στο βιβλίο της.
  Όλα είναι εκεί: το πρόγραμμα, οι δραστηριότητες, οι σχέσεις και οι φιλίες, οι ξεχωριστές στιγμές.Όσοι έχετε πάει στην κατασκήνωση, θα νιώσετε οικεία. Όσοι το σκέφτεστε ακόμη, θα ξεπεράσετε τους προβληματισμούς σας.
  Πέρα απ' αυτό,η ιστορία της Αννούλας θα σας κάνει να συγκινηθείτε,να αναγνωρίσετε σκέψεις και συμπεριφορές σας στο πρόσωπο της Αννούλας, να δείτε τα πράγματα απ' τη σκοπιά των μεγαλύτερων, να επιβεβαιώσετε για μια φορά ακόμη τη δύναμη της φιλίας και της αγάπης.
Αν είστε γονείς ή εκπαιδευτικοί: θα θυμηθείτε για μια ακόμη φορά πόση προσπάθεια και δύναμη ψυχής χρειάζεστε στο έργο σας και πόσο γλυκιά είναι η ανταμοιβή.



Παρασκευή 22 Ιουνίου 2012

βραδάκι - ώρα για μπανάκι!





τα μαγικά φυτά της παιδικής μου ηλικίας

   Είχα την τύχη να περάσω τα παιδικά μου χρόνια σε χωριό.
   Εκεί, δε χρειαζόταν προσπάθεια για να έρθεις σε επαφή με τη φύση...Η φύση σε τριγύριζε. Αν ήσουν παιδί, ήταν  ο παιδότοπός σου!
   Τότε, που δεν ξέραμε τι σημαίνει αλλεργία,μαθαίναμε τα φυτά και τις ιδιότητές τους με όλες τις αισθήσεις μας.Μερικά απ'αυτά μας έκαναν την ...τιμή να συμμετέχουν στα παιχνίδια μας. Άλλα μας έδιναν την πολύτιμη συνδρομή τους σαν φάρμακα. Άλλα βέβαια, απλώς χαλούσαν τη διασκέδαση...
   Μεγαλώνοντας, ποτέ δεν προσπάθησα να μάθω αυτά τα φυτά με το επιστημονικό τους όνομα ή ιδιότητα. Για μένα είναι πάντα κομμάτι της παιδικής μνήμης,υπάρχουν με τον τρόπο που τα ήξερα σαν παιδί.
Να σας τα συστήσω;
 Η αγαπημένη μολόχα!
Αγαπημένη για το ζωηρό χρώμα της και τα εντυπωσιακά πέταλα.
Πρόσφερε τις πρώτες βοήθειες όταν μας τσιμπούσε τσουκνίδα.
"Βγες τσουκνίδα-μπες μολόχα" λέγαμε τρίβοντας το πληγωμένο σημείο με τα άνθη της.
Βέβαια, για τα κορίτσια είχε και μια ακόμη χρήση:μαδάγαμε τα πέταλα και τα στολίζαμε στα βλέφαρά μας, παριστάνοντας τις ...μοιραίες γυναίκες με τη φούξια βλεφαρίδα. Όλο χάρη ανοιγοκλείναμε τα μάτια, νιώθοντας τουλάχιστον σαν τη Γκρέτα Γκάρμπο!
Τα αγόρια κολλάγανε πρόχειρα στο κούτελο μερικά πέταλα και γίνονταν στη στιγμή Ινδιάνοι αλλαλάζοντας.Όλοι ευχαριστημένοι!

Η χρηστική ...σαπουνιά!
Μπορεί να μην ήμασταν φανατικοί του σαπουνίσματος, ειδικά όσο κρατούσε το καλοκαίρι, όταν ανακαλύπταμε όμως το σαπουνολούλουδο ...του δίναμε  να καταλάβει!
Το φυτό αυτό έκανε μικρά άσπρα λουλούδια, που όταν τα έτριβες ανάμεσα στα χέρια σου με νερό, άφριζε σαν σαπούνι!
Διασκεδαστική η σαπουνάδα και μας έδινε μια ακόμη αφορμή για να βραχούμε!
Η σχολαστική ...ρολογιά!
Δεν υπερβάλλω-το φυτό αυτό μετρούσε το χρόνο!
Δεν καλοθυμάμαι αν αυτό που κόβαμε από το φυτό ήταν άνθος ή βλαστός.Πάντως ήταν ένα μυτερό κομμάτι του φυτού, που το καρφιτσώναμε στα ρούχα , αφού πρώτα το ξεφλουδίζαμε.
Οι φλούδες που έμεναν κρεμασμένες στη μια άκρη, άρχιζαν να περιστρέφονται σιγά -σιγά σχηματίζοντας μια σπείρα.Μια ώρα περνούσε μέχρι να σχηματιστεί ένας κύκλος στη σπείρα.Όταν οι κύκλοι περίσσευαν, μάλλον ήταν ώρα για να γυρίσουμε στο σπίτι-τα ρολόγια δεν είχαν κανένα ενδιαφέρον για μας...

Παράλειψη θα ήταν να μην αναφέρω τον βασιλικό,σύμμαχο πολύτιμο αν μας τσιμπούσε καμιά μέλισσα, πράγμα που δεν ήταν και τόσο σπάνιο. Τριμμένος βασιλικός και λάσπη ήταν το γιατρικό...
Κολλιτσίδες και τριβόλια μας χαλούσαν όλη τη διασκέδαση, τρυπώντας τις ρόδες των ποδηλάτων μας . Οι γονείς μας, λες και είχαν κάνει συμμαχία, μας το είχαν ξεκαθαρίσει:όποιος είναι απρόσεχτος διορθώνει μόνος του τη ζημιά...
Μαθαίναμε από τη φύση και την εμπειρία. Πώς να το συναγωνιστεί αυτό η οργανωμένη εκπαίδευση;



Πέμπτη 21 Ιουνίου 2012

άι σκριμ





μήπως πεινάσατε ...για παιχνίδι;


Αν ...έχετε όρεξη για παιχνίδι,σας προτείνω το escape game "hungry",στο οποίο ο στόχος είναι να βρείτε και να παρασκευάσετε μια ...σουπίτσα, λύνοντας γρίφους.
Θα μου πείτε "σουπίτσα καλοκαιριάτικα;"...
Άντε, αν καταφέρετε να λύσετε τους γρίφους, θα κεράσω παγωτό!
Κλικ στην εικόνα.



Τετάρτη 20 Ιουνίου 2012

το ιπτάμενο βότσαλο

Το έχετε παίξει σίγουρα...
Ίσως να έχετε διαγωνιστεί και σ' αυτό το παιχνίδι με τα φιλαράκια σας σε κάποια παραλία.
Ο λόγος για το πέταγμα του βότσαλου με σκοπό να αναπηδήσει όσο πιο πολλές φορές γίνεται πριν βυθιστεί.
"Ψαράκια" το λέμε αυτό το παιχνίδι στα μέρη μου.
Θέλετε να μάθετε πώς το λένε σε άλλες χώρες;
  • Rimbalzello το λένε οι Ιταλοί, που σημαίνει κάτι σαν ...πηδηματάκια.
  • Ducks and drakes παίζουν οι Βρετανοί, δηλαδή ...πάπιες και πάπιους!
  • Pech blini λένε στη Ρωσία, που θα πει: ψήνοντας τηγανίτες(!).
  • Στην Ουκρανία "ξαμολάνε τους βατράχους" (zapuskaty zhabky),ενώ στην Πολωνία "ξαμολάνε τα παπάκια" (puszczanie kaczek).
  • Δεν παίρνω όρκο, αλλά νομίζω ότι στην Ουγγαρία "σείουν την πάπια"  (kacsáztatás),ενώ στην Ισπανία "κάνουν προβατάκια ή βατραχάκια"(hacer cabrillas or hacer sapito).
Αυτό το διασκεδαστικό παιχνίδι έχει και τον πρωταθλητή του!
Δεν ξέρω αν νιώθετε περήφανοι για τα 3..5..12  πηδηματάκια που καταφέρατε, αλλά κάτοχος του παγκόσμιου ρεκόρ φέρεται να είναι ο  Russell Byars,με 51 ολόκληρες αναπηδήσεις! Άξιος!
Αν σας ...κακοφάνηκε το ρεκόρ και βάλατε πείσμα να το ξεπεράσετε φέτος το καλοκαίρι, πρέπει να έχετε υπόψη σας τα εξής:
  • για να πετύχετε την τέλεια ρίψη,η ιδανική γωνία ανάμεσα στο βότσαλο και την επιφάνεια του νερού είναι οι 20 μοίρες (ναι υπάρχουν επιστήμονες που ασχολήθηκαν με τη φυσική και τη γεωμετρία ρίψης βότσαλων!)
  • όσο πιο λείο το βότσαλο, τόσο πιο επιτυχημένη η ρίψη
  • πριν κάνετε οτιδήποτε σιγουρευτείτε ότι τα βότσαλα δε θα καταλήξουν στο κεφάλι κάποιου υποβρύχιου κολυμβητή, αλλιώς αντί για δόξες σας περιμένουν ...μηνύσεις!
*πηγή: http://en.wikipedia.org/wiki/Stone_skipping



Τρίτη 19 Ιουνίου 2012

η γοητεία της ξανθιάς ...θάλασσας

Ναι, η θάλασσα είναι συνήθως γαλάζια και είναι γεμάτη με νερό...
Αν όμως βρεθείς κοντά σε ένα χωράφι με στάχυα έτοιμα για θερισμό, κι αν φυσάει και λίγο το αεράκι, δεν μπορεί να σου ξεφύγει η αναλογία...
Μια ζωντανή, κατάξανθη θάλασσα κυματίζει μπροστά σου. Πιο γήινη, εξίσου αεικίνητη και γοητευτική.
Δεν είναι τυχαίο ότι οι καλλιτέχνες, πλάσματα που βλέπουν με μια διαφοροποιημένη όραση, εμπνέονται από τα χρυσά σταροχώραφα. Υπάρχει χρώμα εκεί και κίνηση και ποίηση και μουσική...
Λύτρας Νίκος, Χωράφι με στάχυα
πηγή εικόνας:http://www.nationalgallery.gr/site/content.php?sel=247&artwork_id=63379
Βίνσεντ Βαν Γκογκ,Σταροχώραφο με κυπαρίσσι

 πηγή εικόνας:http://commons.wikimedia.org/wiki/File:Vincent_Van_Gogh_0020.jpg


Σύνθεση: Vangelis,album El Greco,Movement IV
Ερμηνεία: Montserrat Caballé – soprano
πηγή βίντεο: http://www.youtube.com/watch?v=l7RO4Tm_PTA

Α, κάπου εκεί στα σταροχώραφα έχουμε χάσει και ...το σκύλο της πρώτης φετινής ανάρτησης (καλλιτέχνης κι αυτός στο είδος του).
Αν τον βρείτε, σφυρίξτε! :D



Δευτέρα 18 Ιουνίου 2012

ας παίξουμε

Ένα παιχνίδι τύπου memory θα μας κρατήσει συντροφιά σήμερα.
Πέρα από την εξάσκηση της μνήμης στην οποία στοχεύουν αυτά τα παιχνίδια, το συγκεκριμένο χρησιμοποιεί γνωστούς πίνακες ζωγραφικής,προσφέροντας ταυτόχρονα και αισθητική απόλαυση.


Αν πάλι προτιμάτε τα παζλ,μπορείτε να δοκιμάσετε το παρακάτω:

*πηγή: http://www.gamesforthebrain.com/




τι υπήρχε εκεί;

   Οι πιο νεαροί από σας ίσως δεν έχουν προλάβει να δουν δραματικές αλλαγές σε μέρη που γνώριζαν. Εμείς οι ...λίγο μεγαλύτεροι όμως,αρκετά συχνά θυμόμαστε διαφορετικές όψεις του φυσικού ή αστικού τοπίου.
   Μερικές φορές ευχόμαστε να είχαμε απαθανατίσει με τη φωτογραφική μας μηχανή κάτι που δεν υπάρχει πια.Ένα ωραίο παλιό κτήριο που κατεδαφίστηκε,  ένα γεφύρι, δρομάκια της γειτονιάς,έναν φυσικό σχηματισμό που άλλαξε από  τη διάβρωση, έναν νερόμυλο, ένα ποτάμι που ξεράθηκε...
   Πρόσφατα δημιουργήθηκε μια ψηφιακή "κιβωτός" από τέτοιου τύπου φωτογραφίες,όπου μπορεί κανείς να τοποθετήσει την ψηφιοποιημένη εκδοχή ιστορικών φωτογραφιών πάνω στον παγκόσμιο χάρτη Google Maps.
   Πρόκειται για ένα φιλόδοξο σχέδιο συγκέντρωσης ιστορικών φωτογραφιών και τοποθέτησής τους στο χάρτη με τρόπο που θα δημιουργήσει ένα ψηφιακό λεύκωμα με τα αποτυπώματα της φύσης και των ανθρώπων σε βάθος χρόνου ως εκεί που ...αρχίσαμε να τραβάμε φωτογραφίες.
   Μπορείτε να δείτε αυτό το ψηφιακό λεύκωμα κάνοντας κλικ στην εικόνα (μέχρι στιγμής υπάρχουν τρεις φωτογραφίες από την Ελλάδα) και ίσως να ...αφήσετε και το δικό σας αποτύπωμα.



Σάββατο 16 Ιουνίου 2012

χωρίς λόγια...


*πηγή:http://www.piperies.gr/posts/raus



τα μάτια σου στην παραλία...


Καλά τα λόγια, αλλά μερικές φορές δεν είναι απαραίτητα...
Μερικές φορές μιλάνε και τα μάτια. Αρκεί να ξέρεις να τα διαβάζεις.
Αν τα συναντήσεις στην παραλία, να ένας σύντομος οδηγός για να ξέρεις τι λένε και ενδεικτικές απαντήσεις:
   Ωχ,δε θυμάμαι, έβαλα μαγιό;
(δε θέλω να ξέρω!)

Μάζεψε τις ρακέτες, ΤΩΡΑ!
(καλά,ντε!)

Αμάν!Ξέχασα το ψυγειάκι με το κολατσιό!
(ΑΥΤΟ είναι τρομερό!)

Πω!Ποτέ δε θα βρούμε ξαπλώστρα...
( δεν πειράζει μαμά, για κολύμπι ήρθαμε!)

Πού να βουτάω τώρα...καλά είμαι κι εδώ στη σκιά!
(να φέρω νερό με το κουβαδάκι,να σε βρέξω;)

Τα βλέπω λίγο θολά...
(ηλίαση ...μάλλον!)

 Αμάν, με πήρε ο ύπνος!
(ε...χμ, μάλλον άρπαξες και λίγο!)

Ωχ, με αναγνώρισαν!
(θα μπορούσες να βάλεις τον αόρατο μανδύα αντί για γυαλιά...)

Αχ!Ερωτεύτηκα!
(ωραία, θα φάμε κουφέτα!)

Γεια σου!
(ΓΕΙΑ ΣΟΥ!)

Αντίο λέμε!
(θυμώνεις χαριτωμένα...)

Ω, πόσο σας μισώ, απαίσια Στρουμφάκια!
(μερικά πράγματα δεν αλλάζουν ποτέ!)

Δεχόμαστε και εναλλακτικές ερμηνείες...



Παρασκευή 15 Ιουνίου 2012

αγαπάμε Θεσσαλονίκη!


Αγαπώ τη Θεσσαλονίκη και, όταν έχω την ευκαιρία να ταξιδέψω στην ιστορία της μέσα από το πολυμεσικό ιστορικό λεύκωμα του Ελληνικού Λογοτεχνικού και Ιστορικού Αρχείου (Ε.Λ.Ι.Α) που μόλις σήμερα ανακάλυψα, χαίρομαι να το μοιράζομαι μαζί σας.
Μην το δείτε σαν μάθημα, δείτε το σαν ένα ταξίδι στο χρόνο...
Κλικ στην εικόνα!



πώς καταλαβαίνεις ότι έφτασε το καλοκαίρι


Να τα σημάδια που σε ειδοποιούν ότι καλοκαίριασε:
  • Περνάς μπροστά από τον καθρέφτη του μπάνιου και παθαίνεις σοκ...Απομακρύνεσαι μονολογώντας:το ήξερα ότι δεν έπρεπε να φάω εκείνα τα σουτζουκάκια...ούτε το γουρουνόπουλο...ούτε τη σοκολατίνα ...ούτε την καρυδόπιτα ...ούτε....ούτε...(περίεργο πόσο καλή μνήμη έχεις, ξαφνικά, αφού πάντα λες:παχαίνω χωρίς να τρώω τίποτε!)
  • Ακούς ξαφνικά από το ανοιχτό παράθυρο: "Μαρίααααααα!Μη βρε παιδί μου πειράζεις τη γάτααααα! Μαρίαααααα λέωωωω!....Μπαμ-μπουμ-νιαρ- κρας- άαααααααα! μαμάαααααα!...."( είχες καταφέρει  να απωθήσεις στη μήμη σου την ύπαρξη της  γειτόνισσας-κατόχου ρεκόρ Γκίνες για το ύψος των ντεσιμπέλ που μπορεί να πιάσει η ανθρώπινη φωνή!)
  • Σηκώνεσαι τη νύχτα να πιεις νερό, ανάβεις το φως της κουζίνας και τότε βλέπεις με αηδία και τρόμο δεκάδες μικρά μαυροκαφέ ...τρεχάμενα αντικείμενα να τρυπώνουν όπως-όπως στα πιο απίθανα σημεία (είσαι τυχερός αν τα ...αντικείμενα δεν είναι και ...ιπτάμενα).
  • Κάθε τρίτη μέρα το μενού περιλαμβάνει κάτι με μελιτζάνες (παπουτσάκια, μουσακά, τηγανητές μελιτζάνες, μελιτζανοσαλάτα, σουφλέ μελιτζάνας...), ενώ κάθε μέρα κάτι με ντομάτα (ντοματοσαλάτα...ντοματοσαλάτα...ντοματοσαλάτα...). Διακρίνεις την πρωτοτυπία και επαινείς τη μαγείρισσα(αν μπορείς κάνε κι αλλιώς).
  • Γίνεσαι ...εθελοντής αιμοδότης!(τι εννοείς ότι  δεν υπέγραψες τίποτα για τη διάθεση αίματος σε κουνούπια; διάβασες τα terms and conditions;εντύπωση μου κάνει...)
  • Είσαι χαρούμενος χωρίς λόγο και σε πείσμα όλων των παραπάνω!(είναι η σεροτονίνη,βρε κουτέ!)




Πέμπτη 14 Ιουνίου 2012

ας ...ξανασυστηθούμε!

Γυρίσαμε, που λέτε, στο ...εξοχικό μας για τις διακοπές...και τι να δούμε: χορεύανε τα ποντίκια!
Μην ανησυχείτε, δεν ταραχτήκαμε!
Άλλωστε αυτό το "εξοχικό" φτιάχτηκε εξαρχής για να φιλοξενεί την ανεμελιά των διακοπών, με όλα τα ...παρελκόμενα: χορούς και ξεφαντώματα, τραγούδια και παιχνίδια και καθετί που θα γέμιζε ευχάριστα το χρόνο μας.
Αντί λοιπόν να διώξουμε τα ποντίκια,στρωθήκαμε στο χορό μαζί τους!
Πέρυσι, το ιστολόγιο αυτό συντρόφεψε τα αγαπημένα δευτεράκια (και όσους ένιωθαν ζωηροί σαν δευτεράκια) στις διακοπές τους.
Φέτος θα γίνει χώρος αναψυχής για τα πεμπτάκια που δεν είναι πια πεμπτάκια (και για όσους δεν είναι πια πεμπτάκια).
Ας αρχίσουν (κι ας κρατήσουν) οι χοροί!
*πηγή εικόνας:http://www.nvm.sevier.org/~debbiejenkins/December.html



γιούπι! διακοπές!

Έτσι νιώθω την πρώτη μέρα των διακοπών: