Έχουμε χαρεί τον ήλιο και τη ζέστη.
Έχουμε απολαύσει τη θάλασσα.
Έχουμε γευτεί τα καλοκαιρινά φρούτα.
Έχουμε κάνει τις μικρές ή μεγάλες αποδράσεις μας.
Έχουμε βρεθεί με την οικογένεια και τους φίλους μας.
Έχουμε αφιερώσει κάποιο χρόνο σ’αυτά που μας ευχαριστούν.
Και τώρα,τι;Μετράμε αντίστροφα;
Όπως σας είπα και πριν, αυτό το διάστημα το σκέφτομαι σαν το ώριμο καλοκαίρι.Όπως ένα ώριμο φρούτο. Μπορεί να λαχταράμε να γευτούμε το αγαπημένο μας φρούτο όταν είναι άγουρο ακόμη, όμως ξέρουμε καλά ότι μόνο στην πλήρη ωριμότητά του θα γευτούμε όλη τη νοστιμιά του.
Έτσι και τώρα: θα γευτούμε όλα όσα το καλοκαίρι έχει να μας προσφέρει, όχι για να χορτάσουμε τη δίψα μας αλλά για να χαροποιήσουμε τον ουρανίσκο μας.
Στο ώριμο καλοκαίρι κάθε στιγμή μετράει διπλά…
Ωραίο κείμενο! Για μένα, εκτός απ' όλα αυτά, ο Αύγουστος έβγαζε και βγάζει μια μελαγχολία. Ως μικρός μαθητής γιατί σε λίγο θα άνοιγαν τα σχολεία και τώρα, ως "ζωηρός μαθητής" και μεγάλος, για όλα αυτά που δεν πρόλαβα να κάνω όλο το καλοκαίρι. Ας είναι. Και έτσι είναι πολύ ωραίος γιατί "στο ώριμο καλοκαίρι κάθε στιγμή μετράει διπλά..."
ΑπάντησηΔιαγραφήΣτα μέρη μου οι παλιοί λέγανε "Να μην τελειώνεις ποτέ όλα όσα έχεις να κάνεις, είναι γρουσουζιά. Να αφήνεις κάτι και για την επόμενη μέρα,βδομάδα,μήνα..." Νομίζω ότι με τον τρόπο τους ήθελαν να πουν ότι οι στόχοι δεν τελειώνουν ποτέ και κινητοποιούν τον άνθρωπο.
ΔιαγραφήΌσο για τη μελαγχολία που έρχεται με το τέλος των διακοπών,προσπάθησα να σας προλάβω με την ανάρτηση ή τουλάχιστον να σας δώσω και μια άλλη οπτική!:)
Αχ... Να 'ταν δυο φορές το χρόνο...
ΑπάντησηΔιαγραφήΝαι...ναι!:))
Διαγραφή